Ivan Zidarević
Dok se pripremamo za otvaranje granica, kupujući aranžmane za precenjene instagram destinacije, na istoku Evrope dešava se gomilanje vojski koje su do juče delile identičnu istoriju, govorili su sličan ili isti jezik te se i dalje istom Bogu mole. To im je, imajući u vidu da se svi odriču onih drugih, izgleda jedina poveznica koja ih spaja.
Koliki je animozitet među nekadašnjom ”braćom”, to je ono kada tepamo jedni drugima dok ne uzmemo vile i ašove u svoje ruke, oči na živo braći da vadimo, vidi se i po tome da se nekadašnja granica između ”prosvećene” Evrope i one pune Mongola, Tatara i kojekakvih Varvara sada postavlja baš u hladnim ukrajinskim gudurama.
Zvuči li poznato?
Da je važno podvući crtu, minirati granicu razgraničenja, podizanjem i bodljikave žice ako treba i sa vojskom na granicama, nekada je približno govorila i naša bivša predsednica, ona o kojoj sa setom pričamo, da je potrebno razdeliti se (pre svega u glavi) sa ostatkom istočne Evrope, čitaj Srbijom, ali i Bosnom (izuzev emancipovane Hercegovine pune deviza iz Švice).
Nakon jedne od poseta u Predsedništvu BiH, nekadašnja predsednica, ona koja nije mogla da se izjasni kao Hrvatica u ”tamnici naroda” iz koje nije mogla da ode i završi srednju školu u kapitalističkoj Americi (1986.), sa samo jednom vrstom jogurta u svojoj nepriznatoj Domovini (valjda nije bilo voćnih i onih ”grčkih”), izjavila je:
Koliki je animozitet među nekadašnjom ”braćom”, to je ono kada tepamo jedni drugima dok ne uzmemo vile i ašove u svoje ruke, oči na živo braći da vadimo, vidi se i po tome da se nekadašnja granica između ”prosvećene” Evrope i one pune Mongola, Tatara i kojekakvih Varvara sada postavlja baš u hladnim ukrajinskim gudurama
”Kad je riječ o regionalnim odnosima na jugoistoku Europe, doista želim da postanemo primjerom područja koje je premostilo ratna zbivanja i krenulo putem snažnog razvitka i reintegracije međunarodnih odnosa, integracija u EU i NATO… Koristim geografski izraz jugoistočna Europa, a ne zapadni Balkan jer mislim da taj izraz u EU-u stvara negativne konotacije i donosi odbojnost.”
Inače, nekadašnoj krunisanoj ”Kraljici Balkana”, tu titulu su joj dale Majke Srebrenice, koje su joj prilikom navedene posete maknule krunu sa glave jer je izjavila da je Bosna bezbednosna pretnja (ne i Hercegovina) jer je tamo 10.000 ljudi sa radikalnim namerama i da je Domovina okružena terorističkim pretnjama oko sebe, svog oblika ptice u letu.
Da ovo nije prvi put da Domovina beži, bezuspešno, sa Balkana nije nepoznanica.
Vodeći hrvatski geograf, profesor Feletar, koji je diplomirao i doktorirao u vremenima kada se u Jugoslovenskom leksikografskom zavodu izdavalo hiljade atlasa i enciklopedija sa zapadnom granicom Balkana u Sloveniji, bez negiranja postojanja pojma kao poluostrva, nije tvrdio sledeće:
”Svrstavanje Hrvatske u kontekst Balkana nije primjereno ni u geografskom, a ni u društveno-političkom niti povijesnom smislu. Svrstavajući Hrvatsku u ‘zapadni Balkan’ (zemlje bivše Jugoslavije, minus Slovenija, plus Albanija), europski politički moćnici još jednom ponižavaju našu zemlju, a to čine i svi oni u samoj Hrvatskoj koji su taj naziv i takvo svrstavanje prihvatili.
Kad bi uopće postojao Balkanski poluotok, a ne postoji, Hrvatska ni tada ne bi bila u njegovu sastavu. Balkan je povijesna konstrukcija srpskih geografa koji su se njome služili da bi opravdali ideju sjedinjenja svih ‘balkanskih plemena’ jer su njihovi pripadnici zapravo srpskoga podrijetla.”
Radi pedantnosti, a mnogi se eugenikom bave iz svog hira ili jer mu je ”deda ustaša” iz Južne Amerike tako kazao, Balkansko poluostrvo je geografski i istorijski pojam koji označava regiju jugoistočne Evrope sa, dao bog, neodređenom granicom na zapadu, ali vrlo jasnom granicom na istoku.
Samo poluostrvo dobilo je naziv prema planini Balkan (Bugari i Srbi je imenuju sa Stara planina) koja je geomorfološki nastala isto kada i sami Alpi i deo je tzv. ”alpske orogeneze” (početak od donje krede, od pre oko 80 miliona godina, koja traje i danas).
U jednoj od faza (savska) alpske orogeneze došlo je do stvaranja Panonskog basena te je tokom atičke faze došlo do izdizanja Karpatsko-balkanskih planina. Kroz komšijsku Srbiju prolaze oba alpska orogena stabla.
Radi pedantnosti, a mnogi se eugenikom bave iz svog hira ili jer mu je ”deda ustaša” iz Južne Amerike tako kazao, Balkansko poluostrvo je geografski i istorijski pojam koji označava regiju jugoistočne Evrope sa, dao bog, neodređenom granicom na zapadu, ali vrlo jasnom granicom na istoku
Severno alpsko orogeno stablo pruža se kroz Srbiju kao istočna zona venačnih planina kojoj pripadaju planine istočne Srbije i počinje Zviškim planinama i nastavlja se preko Homoljskih planina, Beljanice, Kučaja, Rtnja, Ozrena, Device do Suve planine; središnji počinje sa Staricom iznad Majdanpeka, pruža se prema jugu preko Velikog, Malog i Golog Krša, Stola, Tupižnice, Tresibabe do Svrljiških planina; istočni: počinje sa Miročem pa preko Velikog grebena, Deli Jovana do Stare planine.
Južno alpsko orogeno stablo u Srbiji predstavljeno je zapadnom zonom venačnih planina (najvećom morfotektonskom celinom zemlje koja prolazi i kroz Hrvatsku). Planinski venci pripadaju grupi Dinarskih planina sa pravcem pružanja SZ-JI, od Triglava do Skadarskog jezera sa dužinom od 700 kilometara. Tu spadaju: Durmitor, Sinjajevina, Komovi, zatim Prokletije, Šarske planine (Šar planina, Paštrik, Koritnik), kao i Zvijezda, Tara, Zlatibor, Zlatar, Mučanj, Golija, Rogozna i druge.
Iako se mnogi, svojim koprcanjem, bave negacijom i odbacivanjem (možda je i to ”kultura otkazivanja”), vrlo je jasno koje se granice Balkanskog poluostrva, pojma koji u svakom smislu odgovara definiciji poluostrva, jednako uče na svim katedrama za regionalnu geografiju bez negiranja dužina kateta (Slovenija, Bosna, Srbija, Crna Gora, Makedonija, Bugarska, Grčka i Turska) osim u Hrvatskoj.
Pošto je Balkansko poluostrvo sa istoka, juga i zapada ograničeno morem, ostaje samo da ga ograničimo sa severa. Sava i Dunav, čije su doline usečene uz južni obod Panonskog basena, dobra su granica u geografskom pogledu. Ali, od sastava Kupa sa Savom pa na zapad, teže je odrediti severnu granicu.
Za one koji negiraju, prirodna zapadna granica Balkanskog poluostrva je od ušća Kupe dolinom Save u Ljubljanski basen, pa nejasnim razvođem kroz slovenački krš u dolini reke Soče koja predstavlja jasno izdiferenciranu zapadnu granicu Balkanskog poluostrva (čitaj da je i Domovina, sve južno od Save, to znači i Dalmacijom, na Balkanu).
Ali, da je Balkan ono čuveno ”bure baruta” svakako i sociološki pojam, jednom je slikovito izjavio Hrvat Krleža, oženjen za umetnicu Srpkinju: ”Europa završava, a Balkan počinje na Oleander terasi Esplanade”.
UKOLIKO VAM SE TEKST DOPADA I VOLITE NEZAVISNO I KVALITETNO NOVINARSTVO, VI MOŽETE PODRŽATI AUTOGRAF PA I NAJMANJOM MOGUĆOM UPLATOM NA NAŠ RAČUN ILI PREKO PAYPAL-A. HVALA! ZA VIŠE INFORMACIJA I PRECIZNE UPUTE KLIKNITE OVDJE.
Još tekstova ovog autora:
- Danas svedočimo zabrani muzike. Šta se sutra, nekome, zabranjuje?
- U waldorfskoj školi mali ljudi uče za život, a ne za ocjene
- Tiha misa za klečavce
- Domovina pogoduje ponižavanju i ubijanju žena
- Kao nacija smo ipak mali i na mnogo nivoa iskompleksirani
- Svi možemo biti žrtve tuđih nelečenih stanja
- Pitanje je dana kada će se i vama oduzeti sloboda
- Smena Nataše Tramišak bez vidljivih posledica po ikoga
- Može li rasplesti kosovski čvor koji davi Srbe i Albance?
- Kako su evropski vlastodršci osakatili narode Konga
